Serbske šulske towaristwo z.t.
Chto jo wišnje wukšadnuł (baseń)

Materialije

dłujki powrjoz

rucny zwónašk


Pśewjeźenje

Źiśi lubuju rěcne graśa a gronka. Gronka pominaju wót źiśi, až na zuk rěcy źiwaju. Wobchadanje (Umgang) z gronkami ma źiśam wuwědobniś, až njama rěc jano wopśimjeśe, ale teke formu, kótaraž jo słyšaś. Pśedcytajśo gronko a akcentuěrujśo słowa. Za tym wóspjetujśo gromaźe ze źiśimi smužku pó smužce. Tempo ma se pó źiśach, tak až mógu wóni jadnotliwe smužki sobu powědaś. Gaž źiśi gronko wobkněžyju, wóspjetujśo jo na wšaki part. Na pśikład šeptajśo gronko, grońśo jo kradu głosnje abo pśiběrajucy głosnjej a wóteběrajucy śišej. Źiśi daś gronko teke wóspjetuju, z tym až jadno góle za drugim pśecej jadnu smužku groni.


W našom gumnje wišnina

kradu wjele wišnjow ma.

Rědne słodke cerwjene

we lěśu rad tergamy.


Złoźeje juž łakaju

a na wišnje cakaju.

Znajoš toś te złoźeje,

wěš ty, kak jim groni se?


To su škórce chłošćotne,

k pójědanku pśileśe,

słodke płody lubuju,

zdrjałe wišnje wukšadnu.


Tomu comy zadoraś,

z tšašydłom je wulěkaś,

tak až škórce z bójaznju

krjakajucy wutšachnu.


Skóro pak zas wrośe se

a se wěcej njebóje.

Toś daś jo jim wišnina

w lěśu krotka góspoda.


góspoda – Rastplatz zum Verweilen


Rozšyrjenje

K toś tym rymam góźi se slědujuce pógibowańske graśe. Jadno góle se wuzwólijo a jo wišnina. Dowokoła połožyjo wótkubłaŕka powrjoz (Seil), kenž jo nanejmjenjej dwa metra pšec wót wišniny. Něnto póstaja wóna styri źiśi, kótarež su stražniki, kenž wobstražuju wišnje. Stražniki směju se jano w krejzu pśi wišninje pógibowaś.

Dalšne styri źiśi su wišnjowe złoźeje.

Wóni pógibuju se zwenka togo krejza. Graśe se zachopijo, gaž wótkubłaŕka wótpowědny signal dajo, na pśikład z klincecymi kijaškami. Něnto wopytuju złoźeje wišnje wukšadnuś a se mimo stražnikow do krejza zadobyś. Stražniki wopytuju jich z rukami pśi tom zaźaržaś. Gaž signal zasej zaznějo, jo graśe mimo. Wjele złoźejow jo měło wuspěch?

sad a zelenina
Chto jo wišnje wukšadnuł? (baseń)

Materialije

dłujki powrjoz

rucny zwónašk


Pśewjeźenje

Źiśi lubuju rěcne graśa a gronka. Gronka pominaju wót źiśi, až na zuk rěcy źiwaju. Wobchadanje (Umgang) z gronkami ma źiśam wuwědobniś, až njama rěc jano wopśimjeśe, ale teke formu, kótaraž jo słyšaś. Pśedcytajśo gronko a akcentuěrujśo słowa. Za tym wóspjetujśo gromaźe ze źiśimi smužku pó smužce. Tempo ma se pó źiśach, tak až mógu wóni jadnotliwe smužki sobu powědaś. Gaž źiśi gronko wobkněžyju, wóspjetujśo jo na wšaki part. Na pśikład šeptajśo gronko, grońśo jo kradu głosnje abo pśiběrajucy głosnjej a wóteběrajucy śišej. Źiśi daś gronko teke wóspjetuju, z tym až jadno góle za drugim pśecej jadnu smužku groni.


W našom gumnje wišnina

kradu wjele wišnjow ma.

Rědne słodke cerwjene

we lěśu rad tergamy.


Złoźeje juž łakaju

a na wišnje cakaju.

Znajoš toś te złoźeje,

wěš ty, kak jim groni se?


To su škórce chłošćotne,

k pójědanku pśileśe,

słodke płody lubuju,

zdrjałe wišnje wukšadnu.


Tomu comy zadoraś,

z tšašydłom je wulěkaś,

tak až škórce z bójaznju

krjakajucy wutšachnu.


Skóro pak zas wrośe se

a se wěcej njebóje.

Toś daś jo jim wišnina

w lěśu krotka góspoda.


góspoda – Rastplatz zum Verweilen


Rozšyrjenje

K toś tym rymam góźi se slědujuce pógibowańske graśe. Jadno góle se wuzwólijo a jo wišnina. Dowokoła połožyjo wótkubłaŕka powrjoz (Seil), kenž jo nanejmjenjej dwa metra pšec wót wišniny. Něnto póstaja wóna styri źiśi, kótarež su stražniki, kenž wobstražuju wišnje. Stražniki směju se jano w krejzu pśi wišninje pógibowaś.

Dalšne styri źiśi su wišnjowe złoźeje.

Wóni pógibuju se zwenka togo krejza. Graśe se zachopijo, gaž wótkubłaŕka wótpowědny signal dajo, na pśikład z klincecymi kijaškami. Něnto wopytuju złoźeje wišnje wukšadnuś a se mimo stražnikow do krejza zadobyś. Stražniki wopytuju jich z rukami pśi tom zaźaržaś. Gaž signal zasej zaznějo, jo graśe mimo. Wjele złoźejow jo měło wuspěch?

sad a zelenina